امکان سنجی ارتباط هیدرولیکی دریاچه ارومیه با آبخوان ساحلی دشت آذرشهر با استفاده از نسبتها و مدلسازی معکوس ژئوشیمیایی

مطالعه حاضر ارتباط هیدرولیکی آبخوان ساحلی دشت آذرشهر و دریاچه ارومیه را با روش‌های ژئوشیمیایی و مدلسازی ژئوشیمیایی بررسی نموده است. بدین منظور اقدام به نمونه‌برداری از آب زیرزمینی منطقه گردیده و نتایج آنالیز این نمونه‌ها با آب دریاچه از نظر عناصر اصلی مقایسه گردید. سپس دیاگرامهای ژئوشیمیایی و اندیسهای رایج برای بررسی نفوذ آب شور به سفره‌های ساحلی مورد استفاده قرارگرفت . در نهایت به مدلسازی معکوس ژئوشیمیایی آب‌زیرزمینی منطقه مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار PHREEQC مبادرت و نتایج برای 3 محور مجاور دریاچه بررسی گردید. نتایج حاصل نشان داد که علیرغم مواجه بودن آبخوان دشت آذرشهر با نفوذ آب‌شور، بررسیهای ژئوشیمیایی اثری از ارتباط هیدرولیکی دریاچه ارومیه با آب‌زیرزمینی دشت آذرشهر نشان نداد. بدین صورت که تیپ آب دریاچه از نوع سدیم-کلراید بوده در صورتیکه تیپ غالب آب‌زیرزمینی آبخوان کلسیم-سدیم بیکربنات است. اندیسهای ژئوشیمیایی، نفوذ آب‌شور را نه از دریاچه بلکه از شوره‌زارهای مرز شمال‌غربی آبخوان نشان دادند . مدلسازی معکوس ژئوشیمیایی نیز ارتباط منطقی بین اندیسهای اشباع کانیهای محتمل در آبخوان و دریاچه، نشان نداد. از این رو به نظر می‌رسد برداشت مازاد از آبخوان دشت آذرشهر بر نفوذ آب شور از لایه‌های نیمه‌تراوای نمکی شمال‌غرب آبخوان اثرگذار است و نه سطح آب دریاچه ارومیه.